
به گزارش روابط عمومی معاونت جهاد سازندگی سازمان بسیج دانشجویی؛ دغدغه نخست بسیاری از مردم کشور، مساله اقتصادی و شغل است. اگر جوان روستایی شغل داشته باشد، دیگر لازم نیست به شهر مهاجرت کند، در روستا میماند و خانه و زندگیاش را در روستا تشکیل میدهد. مساله اقتصاد آنقدر مهم است که مقام معظم رهبری، ۱۰ سال است که نام سالها را اقتصادی انتخاب میکند و از همه میخواهد تا رشد اقتصادی ایجاد کنند. همه اینها بهانهای شدهاند تا گروههای جهادی اقتصادی و گروههای فعال در حوزه اقتصادی، دورهم جمع شوند و در نشست تخصصی رویش شرکت کنند. نشستی که قصدش کاشت نهالی است که با طرحهای اقتصادی رشد خواهد کرد.
بارش باران در بومهن و رودهن در جاده هراز به برف تبدیل شده است. برف آرام و یکنواخت میبارد. ماشین کند و کشدار از سربالایی کوه، با پیچش هر جاده میپیچد. آبعلی به پایان میرسد، صف رستورانهای کنار جاده تمام میشوند، اما از مقصد و مقر برگزاری نشست خبر نیست. جایی در گودی کوه، در مه بهوجود آمده از برف، سردر آجری اردوگاه سیدالشهدا آبعلی پیدا میشود. اردوگاه آرام است. درختان لباس سفید به تن کردهاند. سکوت، صدای مطلق اردوگاه است. مقر برگزاری نشست، ساختمان آجری است، پرنده پر نمیزند. داخل راهروها ساکت هستند. سالن آمفیتئاتر در طبقه دوم قرار دارد. همه در داخل سالن جمع شدهاند، گروههای دختران و پسران جوان، کنار هم جمع شدهاند و باهم صحبت میکنند. یکی میگوید: «در کار جهادی باید خانمها شرکت کنند. اصلاً خانمها مدیران جهادی بهتری هستند.» از گوشه سمت راست دو سه جوان دیگر، صفحاتی از طرحهایشان را برای هم میخوانند. یکیشان میگوید: «در این استان این طرح قابل اجراست؟» چند لحظه بعد، دانشجویان و فارغالتحصیلان پر شروشور کنار هم مینشینند، نشست را رسماً شروع میکنند. هرکسی که پشت تریبون میرود، کسی از جمعیت، غلط دیکتهاش را میگیرد، فرقی هم ندارد که چه کسی صحبت میکند مدیر یا رییس. ۹۰ نفر از مسوولان گروههای جهادی اقتصادی کشور و فعالان اقتصادی کشور، در قالب ۵۰ تیم، دورهم جمع شدهاند تا تحولی را در اقتصاد و در قالب کار جهادی ایجاد کنند.
شغل پایدار ایجاد کنید
زمان حرف زدنش، همه نچنچ میکنند و چند نفری از دانشجویان شیطان حتی اعتراض میکنند، او اما میخندد و ادامه برنامه سهروزه نشست را برای آنها میخواند. همفکری و معرفی گروههای جهادی، بازاریابی، شناسایی از منطقه، طرحنویسی اقتصادی، مطرح کردن تجربیات و جذب سرمایه از کارگروههایی است که در دورهمی اقتصادی انجام میشود. آقای «محمدامین میرچی» مسوول کارگروه اقتصادی گروه جهادی بسیج دانشجویی کل کشور و برگزارکننده این نشست است. او در گفتوگو با «صبح نو» درباره هدف اصلی برگزاری نشست چندروزه و شبکه شدن، میگوید: «گروههای جهادی که در اینجا جمع شدهاند، بهطور جدی کاری را در منطقهای انجام میدهند، بهعنوانمثال متولی پنج روستا شدهاند. تابهحال این کار در کشور انجام نشده است، اینکه تیمهایی که در کشور فعالیت میکنند، شبکه بشوند. مجموعهها و گروههای جهادی که در کشور در حوزه اشتغال، فعالیت میکنند، تابهحال باهم شبکه نشده بودند. ما در این دوره همه را دورهم جمع کردیم. از نهادهای حکومتی تا گروههای جهادی دورهم جمع شدند تا باهم بیشتر آشنا شوند و هرکسی بگوید که چه قدر ظرفیت دارد و تجربیاتشان هم ردوبدل شود.» او درباره شبکه شدن گروهها توضیح میدهد: «شبکهشدن برای حکومت جذاب است، در این صورت آنها حاضرند که با آن شبکه کار کنند و حاضرند طرحهای آنها را بپذیرند. ما شبکه شدن را استان به استان تعریف میکنیم. همه گروه جهادیهایی که در یک استان کار میکنند، زیر نظر یک شورا فعالیت میکنند. این شورا متولی جهاد آن منطقه میشود، به بچهها آموزش میدهد، از آنها طرح میگیرند، همافزایی میکنند و این طرحها بهترین طرحهای استان میشود و ما میتوانیم، از آنها حمایت کنیم. این فضا هم در قالب استانی و هم در فضای ملی شکل میگیرد. » میرچی درباره گزینش گروههایی که در نشست شرکت کردهاند، میگوید:
« بانک اطلاعاتی از این گروهها طی ۲، سه ماه گذشته ایجاد کردیم. با آنها مصاحبه کردیم. کارهایشان را هم بررسی کردیم. در این میان ۱۵۰ گروه، گروه اقتصادی شناخته شدند و از میان آنها هم ۵۰ گروه به این نشست دعوت شدند. این ۵۰ گروه، اشتغال پایدار ایجاد کردهاند، این معیار اول ما بود. معیار دوم هم همراه کردن مردم با خود بود و معیار سوم هم بر این مبناست که بسته به نیاز منطقه، شغل ایجاد کردهاند.»
میتوان مهاجرت معکوس ایجاد کرد
دکتر محمدجواد نیکروش رییس سازمان بسیج دانشجویی کشور بعد از سخنرانیاش برای رفتن آماده میشود، دانشجویان اما دست از سرش برنمیدارند. آنها طرحهای اقتصادی زیادی دارند که دوست دارند با او در میان بگذارند. نیکروش هم باحوصله همه را گوش میدهد و باحوصله به نقد طرحهایشان میپردازد. نیکروش در گفتوگو با «صبح نو» با اشاره به دغدغه جامعه ایرانی، کارآمدی انقلاب اسلامی را حرکتهای جهادی دانشجویی میداند: «سالهاست که مقام معظم رهبری، دغدغه اقتصادی را بهصورت جدی، با نامگذاری سالهای متعدد، دیدار با اهالی اقتصاد دارند پیگیری میکنند. بدیهی است که دانشجویان انقلابی مثل همیشه پیشتازترین قشر برای عمل به فرمایشاتی که ایشان میدهند، هستند. در این سالها دانشجویان حرکتهای تبیینی و جهادی کارهایی را در این مدت انجام دادهاند. برای اینکه بتوانند، گامهایی در موفقیت اقتصاد مقاومتی رقم بزنند.» او با اشاره به نشست دوره تخصصی رویش، توضیح میدهد: «امروز ما در این نشست، تعداد قابل توجهی، گروه جهادی حضور دارند که در حوزه اقتصادی کار میکنند، با این نشست قصدمان این است که فعالیتها منسجمتر شود. طی این سالیان کار اقتصادی، توسط گروههای جهادی بهصورت پراکنده انجام میشد و با این نشست، با رویکرد جبههای در قالب یک قرارگاه، قرار است که کار جدیتر پیگیری شود و در این یکی، ۲روزه، از کسانی که در این زمینه تجربه خوبی دارند، کسانی که توانمندی علمی در این زمینه دارند. امیدواریم که تجمیع حرکتهای پراکنده، اثرات بیشتر و پربرکتتری را برای اقتصاد مقاومتی در مناطق محروم اعم از روستایی و حاشیه شهر ایجاد کند.» نیکروش معتقد است که نیاز جامعه امروز ما این است که روستانشینان، روستانشین شوند: «از دیرباز روستاییان ما مؤلفههای اقتصاد مقاومتی را داشتهاند، یعنی هم درونزا بودهاند و هم بروننگر. امروز هم اگر زیرساختها محقق شوند، مطمئناً روستاییان میتوانند همان مؤلفههای مثبت را حفظ کنند و اینکه هم ما مهاجرت نداشته باشیم و هم بهمرور مهاجرت معکوس از شهرها بهویژه حاشیه شهرها، بهواسطه مشکلاتی که وجود دارد، این حرکتهای جهادی با این عقبه علمی، با حضور این دوستان، با مهیا کردن زیرساختها اشتغال باثبات در مناطق روستایی، کمک کار میشود.» او ویژگی گروههای جهادی اقتصادی را مهم میداند: «مهمترین مؤلفه گروههای جهادی اقتصادی این است که باثبات باشند. اگر ثبات و پایداری در این حرکتها نباشد، ما نمیتوانیم خیلی روی موفقیت مداوم آنها حساب کنیم. کارهای اقتصادی، کارهایی که سالها دوام داشتهاند، موفقترین آنها بودهاند. کارهای اقتصادی که دو، سه سال منحل میشود، مثلاً بهعنوان یک عنصر مؤثر شناخته نمیشوند. عقبه علمی میتواند به این ثبات کمک کند.» نیکروش مؤلفه مهمتر را چیز دیگری میداند: «ما باید این کار اقتصادی را به مردم بسپاریم. کار باید توسط خود مردم بهپیش رود. گروههای ما بهمنزله یک شتابدهنده عمل میکنند، یک شتابدهنده سیال.» صحبتهای نیکروش هنوز تمام نشده، گروه دیگری از دانشجویان سراغش میآیند و درباره مشکلات و طرحهایشان صحبت میکنند. بعد از گپوگفتها، او با یک بغل پروپوزال و طرح از ساختمان آجری خارج میشود.
به ما کار یاد دهید
آقای «مهدی شهریاری» مسوول گروه جهادی احمدی روشن، از استان سیستانوبلوچستان یکی از کسانی است که به دورهمی اقتصادی دعوت شده است. او در گفتوگو با «صبح نو» درباره ثمره دورهمیهای اینچنینی توضیح میدهد: «این نشستها برای سامان دادن ذهنی ما خیلی مناسباند. این که بتوانیم از تجربیات دیگران استفاده کنیم، خیلی مهم است.» شهریاری در دو، سه سال گذشته سه طرح اقتصادی داشته است که هر سه هم عملی شدهاند: «طرحهای ما بهصورت شبکهای بوده است، یعنی مردم را شبکهای کردیم و با کمک آنها کار را بهپیش بردهایم تا تصدیگری خود ما برداشته شود تا زمانی ما از آن منطقه رفتیم، طرح نخوابد. طرح اول ما برای یک خانواده ایجاد مرغ بومی و گوشتی بود تا آنها بتوانند از درآمد حاصله مشکلات معیشتی خود را حل کنند. این طرح را در شهرستان زهک سیستان و بلوچستان بوده است. یکسالونیم است که از این طرح میگذرد، آن خانواده، هم واحد پرورش مرغ را اداره میکنند و هم اینکه در کنار آن، زنبورداری و بلدرچین را هم انجام دهد.» او توضیح میدهد که کارشان بیشتر تسهیلگری و حمایت بوده است: «ما بازه زمانی خاصی را برای گروه تعریف نکردهایم، چند نفر از اعضای گروه را برای سرکشی و حمایت از مشکلات تعیین کردهایم.» مسوول گروه جهادی احمدیروشن درباره طرح ویژهشان توضیح میدهد: «ما بهجایی رسیدیم که مردم را بهصورت تعاونیهایی و شبکهای درگیر کار کردیم. یک مجتمع بزرگ ۴۰۰ مترمربع که شامل چند سالن است و ظرفیت ۵۰ هزار عدد بلدرچین برای ۲۰ خانواده را فراهم کردیم. در این مجتمع، ۴ خانواده، ۴ خانواده، بهصورت تعاونی حضور دارند. نکته مهم این است که در ساخت این مجتمع خود خانوادهها دخیل بودند. آنها در مرحله اول، مشکل اقتصادی را درک کردند و به یاری ما آمدند. تعداد افراد که در گروه جهادی شرکت کردند، بیشتر از تعداد اعضای گروه خودمان بوده است.»
شهریاری درباره شیوه کارش توضیح میدهد: «دو نکته در کار ما وجود داشته است. نخستین نکته این است که خود تکثیری در بین مردم وجود دارد. این به این دلیل است که مردم در این موضوع شرکت میکنند. با این اتفاق، خانوادههای دیگر، نمیگویند که یک گروه این شغل را ایجاد کرده است، میگویند که مردم خودشان این کار را ایجاد کردند و آنها از تجربه همان خانواده در روستا استفاده میکنند.»
او درباره توضیح میدهد: «ما فقط برای فکر و ذهن مردم وقت میگذاریم تا توانمند شوند و خودشان کار کنند. هزینه ما عمرانی و عینی نیست، هزینه ما ذهنی است.» شهریاری کارشناس زیستشناسی است و درسهایی را که در دانشگاه یاد گرفته، به دیگران یاد میدهد. او با اشاره به محرومیتی که در استان سیستان و بلوچستان وجود دارد، وجود تسهیلات را بهشدت مهم میداند: «من یک مصاحبهای در تلویزیون داشتم، بعدازاینکه کارهای ما پخش شد، از کردستان کسی پیام داده بود که ما وام نمیخواهیم، به ما کار را یاد دهید. در استان ما هم همینطور است. وام زیاد داده، ولی زمانی که حمایت در بحث بازار ایجاد نشده است. زمانی که وام داده شود ولی بازار دیده نشود، توانمندی مردم دیده نشود، در بازپسدهی آن وام، میمانند.» شهریاری معتقد است که تا زمانی که دست تولیدکننده به دست بازار برسد، در کنارشان خواهند ماند: «با توجه استعدادی که مردم دارند، در دو، سه دوره، نظارت و حمایت ما لازم است، بیشتر حمایت و مراقبت
خواهد بود.»
برای تکتکشان کار درست کنم
خانم «زهرا آقابیگی» مسوول گروه جهادی شهید گمنام و کارمند کمیته امداد، ۱۰ سالی است که در رشته اقتصاد مقاومتی فارغالتحصیل شده و از همان دوران دانشجویی، کار جهادی را شروع کرده است. حوزه کاری آقابیگی در روستاها و مناطق حاشیهنشین شهر مشهد است: «بعد از شناسایی مناطق، با کارآفرینان مشهدی وارد مذاکره شدیم تا بتوانند در روستاها کارآفرینی کنند. ما برای خانمها تولیدی خیاطی و عروسک چینی راه انداختیم. یک روستایی که اصلاً اهل کار نبودند و مشکلات زیادی داشتند را انتخاب کردیم. بعد از آموزش و معرفی آنها به تولیدیها بعد از سه تا چهار سال، ۱۵-۱۰ نفر از آنها در این حوزه فعال هستند. بهعنوانمثال یک خانم کارآفرین، بدون هیچ حمایت دولتی، با دستخالی توانسته است، برای خود ۶-۵میلیون تومان چرخخیاطی بخرد.» او تأکید میکند که اهالی روستا، تنها از جنبه اقتصادی تغییر نکردند: «از نظر فرهنگی خیلی تغییر کردند. بعدازاین روستاهای دیگرمان هم پیگیر شدند تا ما به آنها هم آموزش دهیم.» او البته توضیح میدهد که در کارشان مشکلات زیادی هم بوده است: «اختلافهای بین روستاییان و بالای روستا و پایین روستا، از مشکلاتی است که وجود دارد. اگر اینها نباشند، من میتوانم برای تکتک اهالی روستا، کار ایجاد کنم.»
آقابیگی درباره دانشجویانی که عضو گروه او هستند میگوید: «در همان ابتدای کار، تصمیم گرفتیم که در اردوهای جهادی دانشآموزی، باهدف اینکه پیریزی فضای جهادی برای دانشآموزان، شرکت کنیم. همان دانشآموزان حالا در گروه من عضو هستند.»
خانم «مطهره جعفری» از دانشآموزان اوست که حال با او در کار جهادی همراه شده است. جعفری مستندهای زیادی از کارهایی که در گروهها یا انجام میشود، ساخته است. آقابیگی معتقد است که تأثیر مستندهای جعفری خیلی زیاد بوده است: «اگر ما مستندهایی را که ساخته شده بود، نشان نمیدادیم، هیچکسی به ما توجه نمیکرد. بعدازآن خودشان خواستند که با ما مشارکت کنند و پای کار بیایند.»
جعفری توضیح میدهد: «من از سال ۹۰ که وارد گروههای جهادی شدم، دوربین دستم بود، هدفم این بود که زحماتشان را نشان دهم. کارهای بسیاری در گروههای جهادی انجام میشود، اما بسیاری از مردم از آنها اطلاع ندارند و مستندهایی که در این زمینه ساخته میشود، بار دراماتیک نداشته و مخاطب را جذب نمیکرده است. در همین راستا هم یک مستند از تمام گروههای جهادی که در سطح استان بودند و سختیهایی که وجود دارد را به تصویر کشیدیم.» به نظر میرسد که وجود چنین نشستی، میتواند قدمی هرچند کوچک التیام زخمهای اقتصادی کشور را
رقم بزند.
دیدگاه ها (0)